Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Εκδήλωση στα πλαίσια του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Ψυχικής Υγείας


Με τη συγκυρία του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Ψυχικής Υγείας, συνδυάσθηκε και η έναρξη του δεύτερου ετήσιου κύκλου του Εκπαιδευτικού Σεμιναρίου  κάτω από το γενικό τίτλο: 
"Ψυχοδυναμική σκέψη και δημόσια περίθαλψη: η επόμενη μέρα της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης" 
από την Υπηρεσία Εκπαίδευσης του Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Ενηλίκων της Εταιρείας Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας. 
Το σεμινάριο αυτό του οποίου ο πρώτος ετήσιος κύκλος πραγματοποιήθηκε το 2010-2011,  απευθύνεται  κυρίως στη διεπιστημονική ομάδα του Κέντρου Ψυχικής Υγείας- Ιατροπαιδαγωγικού Κέρκυρας, αλλά από την έναρξή έχει επιλεγεί  η διεύρυνση της συμμετοχής παρακολούθησης όσο και των διαδικασιών εποπτείας από εργαζομένους των ιδίων  ειδικοτήτων προερχόμενους από δομές ψυχικής υγείας του ΨΝΚέρκυρας αλλά και συνεργαζόμενους φορείς της Κοινότητας σε αυστηρά περιορισμένο αριθμό.
Ο λόγος της διεύρυνσης αφορά στη γενικότερη φιλοσοφία του Κέντρου Ψυχικής Υγείας - Ιατροπαιδαγωγικού Κέρκυρας, που είναι κατ εξοχήν υπηρεσία ανοιχτή στην κοινότητα, διασυνδέεται με τους φορείς της και συνεργάζεται με κοινό γνώμονα την ευαισθητοποίηση, και δράσεις αγωγής -προαγωγής ψυχικής υγείας, εκπαίδευσης και την όλο και περισσότερο αναβαθμισμένη ποιότητα παροχής υπηρεσιών στις ευπαθείς κοινωνικά ομάδες αλλά και στο γενικότερο πληθυσμό. 
Για τους ίδιους σκοπούς ιδρύθηκε και λειτουργεί από το 2009 το "Δίκτυο Υπηρεσιών Υγείας Πρόνοιας Κέρκυρας".


Πρόγραμμα των δύο πρώτων μηνών του 2ου ετήσιου κύκλου:


Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

"Ο Κατάδικος" του Ντίνου Θεοτόκη, μια διαφορετική θεατρική παράσταση


ΘΕΣΜΟΣ
ΠΑΜΕ ΠΑΡΑΠΕΡΑ...
Το Οικείο Θέατρο καινοτομεί για δεύτερη φορα.
Θεσμοθετεί την παρουσία του , μια φορά το χρόνο, σε διαφορετικό κάθε φορά νομό τη Ελλάδας, όπου το θέμα του έργου ή ο συγγραφέας θα έχει άμεση σχέση με τον τόπο που απευθυνόμαστε. Ο θεσμός αυτός ξεκινάει από την Κέρκυρα με το έργο "ΚΑΤΑΔΙΚΟΣ" του Κων/νου Θεοτόκη τον Οκτώβριο του 2011. Ο Θεοτόκης, καταγράφει την κοινωνία
και ταυτόχρονα ενεργοποιεί την συνείδηση του ανθρώπου...
Η παράστασή μας θα παρουσιαστεί...
Όπου υπάρχουν άνθρωποι!!!ΚΕΡΚΥΡΑ - Πρόγραμμα Παραστάσεων
2 Οκτωβρίου 2011 Ιόνιος Βουλή ώρα 21:00
8 Οκτωβρίου 2011 Δημοτική Πινακοθήκη ώρα 21:00
9 Οκτωβρίου 2011 Βυζαντινό Μουσείο Αντιβουνιώτισσας ώρα 21:00
15 Οκτωβρίου 2011 Παλαιό Φρούριο (Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου) ώρα 21:00


Ο "Κατάδικος" θα ανέβει το Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011 , στην Εθνική Πινακοθήκη ενώ η δεύτερη παράσταση θα γίνει την Κυριακή 9 Οκτωβρίου2011 στην Εκκλησία Αντιβουνιώτισσα (Επτανησιακή Βασιλική Εκκλησία όπου στεγάζεται το Βυζαντινό Μουσείο). Στη συνέχεια θα δοθούν παραστάσεις στο σύνολο του νησιού, διατηρώντας – όσον αφορά το θέμα των χώρων – την βασική φιλοσοφία του Οικείου Θεάτρου: δηλ. να «ανέβει» σε σπίτια, εκκλησίες, θεατρικές σκηνές του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., στις φυλακές της Κέρκυρας, σε τοπικούς πολιτιστικούς οργανισμούς, αίθουσες σχολείων κλπ.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ για τον ΚΑΤΑΔΙΚΟ του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΘΕΟΤΟΚΗ και η ΔΙΑΝΟΜΗ:

Η κεντρική ιδέα του έργου συνίσταται στην ανάδειξη της επίδρασης των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών στην ανθρώπινη ύπαρξη: στον έρωτα, στη σύγκρουση της ίδιας της Ζωής με τον Θάνατο…

Το κοινωνικό περιεχόμενο και ο βασικός άξονας ανάπτυξης του Κατάδικου είναι οι δύο εκ διαμέτρου αντίθετες κοσμοαντιλήψεις που εκφράζουν ο Τουρκόγιαννος και ο Πέπονας.
Ο πρώτος, είναι κοινωνικά απόβλητος, ελάχιστος, πνευματικά ανεπαρκής και θρησκόληπτος. Όμως είναι αγαθός. Δεν μισεί, δεν φθονεί, δεν ζηλεύει. Αγαπάει, δουλεύει, εμπιστεύεται. Ο Πέπονας, είναι αδίστακτος. Δολοπλόκος και συκοφάντης. Κοινωνικά ευυπόληπτος. Και δολοφόνος.
Ο Θεοτόκης, με τον Κατάδικο, κατέδειξε πως η συνείδηση, βαθειά μέσα στο σκοτάδι της, κρύβει μια φλόγα. Η κατάδυση σε αυτή, η διαδικασία της εσωτερικής λύτρωσης, είναι προσωπικός αγώνας. Επώδυνος.

Κωνσταντίνου Θεοτόκη «Κατάδικος» Επεξεργασία κειμένου, Διασκευή Σοφία Αδαμίδου

Σκηνοθεσία Μίλτος Δημουλής Σκηνικά – Κοστούμια Θεοδόσης Δαυλός

Μουσική Τάσος Σωτηράκης Φωτισμός Αντώνης Παναγιωτόπουλος

Διανομή (με σειρά εμφάνισης)

Αρετή Δάφνη Ασημακοπούλου – Κουλουλία
Τουρκόγιαννος Στέλιος Γεράνης
Μαργαρίτα Ανδρομάχη Δαυλού
Πέτρος Πέπονας Τάσος Σωτηράκης
Γιώργης Αράθυμος, Κάης Λευτέρης Τσάτσης
Δικαστής, Φύλακας Μίλτος Δημουλής

Στην παράσταση θα ακουστούν 3 τραγούδια που βασίζονται σε σονάτες του Κωνσταντίνου Θεοτόκη

Διάρκεια: 70 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ, 7,5 ευρώ φοιτητικό, μαθητικά και ατέλειες.


Οικείο Θέατρο
Το Οικείο Θέατρο είναι μία ιδέα του Μίλτου Δημουλή που έχει ως στόχο
να ξεπεράσει τα εμπόδια που θέτει σήμερα η έλλειψη χώρων ελεύθερης
θεατρικής έκφρασης. Το κυρίως πρόβλημα είναι η επιβολή του κέρδους και
της επιχειρηματικότητας πάνω από την Τέχνη που δεν αφήνει χώρους για
νέους ανθρώπους και νέες προσπάθειες. Οι σημερινοί θεατρώνες ξεχνούν
σκέψεις όπως αυτή του Κάρολου Κουν που έλεγε ότι «ένας θεατής, μία καρέκλα και ένας ηθοποιός κάνουν Θέατρο».

Κατά το 2006 λοιπόν έγινε η εξής σκέψη:

Αντί να πηγαίνουν οι θεατές στο Θέατρο, γιατί να μην πηγαίνει το Θέατρο στους θεατές;

Στο Οικείο Θέατρο λοιπόν, θέλουμε να απελευθερωθούμε από τη στενωπό του κατεστημένου, γι αυτό και είμαστε μία ομάδα ανθρώπων έτοιμοι να περάσουμε το κατώφλι του σπιτιού σας, να γίνουμε ένα με το σαλόνι σας, να το χρησιμοποιήσουμε ως σκηνικό, να καθίσουμε στις πολυθρόνες σας, να πάρουμε ένα αμπαζούρ σας για φωτιστικό, να οικειοποιηθούμε τα ποτήρια και τα πιάτα σας ώστε να σας παρουσιάσουμε μία ολοκληρωμένη θεατρική
παράσταση. Σε εσάς και τους φίλους σας.

Το Οικείο Θέατρο δεν στηρίζεται σε φωτεινές μαρκίζες, σε προβολείς και σε σκηνικά, αλλά στα χαρακτηριστικά και τις δυνατότητες έκφρασης τόσο των ανθρώπων που το απαρτίζουν, όσο και εκείνων που το φιλοξενούν, κάνοντας
την κάθε παράσταση μοναδική! 

Σας διαβεβαιώνουμε ότι πρόκειται να έχετε μία αξέχαστη θεατρική εμπειρία, καθώς μετά το τέλος της παράστασης θα
έχουμε γίνει φίλοι. Θα συζητήσουμε, θα προβληματιστούμε, θα πιούμε και ένα ποτό προσπαθώντας να καταλάβουμε όλες εκείνες τις δυνάμεις που μας 
έχουν φέρει στα σημερινά αδιέξοδα που μας επιβάλουν οι αγορές, η δύναμη
του χρήματος, η αποξένωση, η παγκοσμιοποίηση...

Η ιδέα του θεάματος που πηγαίνει στους θεατές αντί να έρχονται οι θεατές στον χώρο του δεν είναι καινούρια. Έχει αρχίσει από την αναγέννηση και τέτοιου είδους επισκέψεις σε άρχοντες της εποχής έκαναν οι θίασοι του Σαίξπηρ και αργότερα του.Μολιέρου Κατά τα μέσα του 20ου αιώνα
εμφανίστηκε και στην Ευρώπη χωρίς όμως ποτέ να αγγίξει τη χώρα μας.

Άρα η καινοτομία δεν έγκειται τόσο στην ιδέα, όσο στον χρόνο και στον τόπο που γίνεται πραγματικότητα το Οικείο Θέατρο. Είναι τώρα, στην Ελλάδα, με την χώρα να αντιμετωπίζει μία από τις χειρότερες περιόδους της. Είναι τώρα που χρειάζεται να πραγματώνονται οι νέες ιδέες για να παίρνουμε κουράγιο.

Είναι τώρα που η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα πρωτοφανές αδιέξοδο, κοινωνικό, πολιτιστικό, πολιτικό και οικονομικό και το φως στην άκρη του τούνελ φαίνεται πολύ αχνό και μακρινό. Αξίζει λοιπόν να προσπαθήσουμε να φωτίσουμε λίγο παραπάνω το τούνελ μας με Τέχνη. Με Θέατρο.